Het is me na de blessures van de afgelopen weken wel duidelijk dat ik op wedstrijden even niks te zoeken heb. In plaats daarvan mag ik werken aan mijn kracht en houding onder het hardlopen. Het eerste mag ik langzaam opbouwen (ik ben immers nog steeds geblesseerd, alhoewel de acute pijn weg is), met het tweede kan ik meteen beginnen, met het staan op een been en tijdens lichte oefeningen mijn houding controleren met een bezemsteel tegen hoofd, schouders en billen, met mate, uiteraard.
5 mei 2022: trail run gras — 4,02 km in 28'05" (7:00 min/km)
Ik had 7 dagen niet hardgelopen en daarom probeerde ik voorzichtig twee ronden op het grasveld van de sportvelden op sportpark Rozenoord. De route had ik vooraf gemeten met afstandmeten∙nl en was ongeveer 2 km per ronde. Ik voelde nog steeds de verrekking in mijn rechter hamstring en gaandeweg kreeg ik overal pijn in het lichaam. Hoe kort deze training ook was, ik had de dag erna een hersteldag nodig.
7 mei 2022: herstel — 8,01 km in 53'15" (6:39 min/km)
Met op het oog een training met loopgroep A van Spado, ging ik op weg voor een loop van minder dan een uur op rustig tempo, een herstelloop dus. De spieren waren nog steeds stijf en daarom moest ik onderweg een paar keer wandelen.
Deze week liep ik slechts 12 km. Dat kwam voornamelijk omdat ik me op de laatste donderdag van april weer flink geblesseerd had en een week rust hield.
10 mei 2022: vaartspel — 9,08 km in 1u09'36" (7:40 min/km)
De langzaamste loopgroep van Spado is A en die wordt vaak gebruikt door lopers die na een blessure rustig de training willen hervatten, inclusief ik. Het was conditioneel gemakkelijk bij te houden, alhoewel ik begreep aan de zware ademhaling van de anderen dat het tempo af en toe hoog lag en dat het noodzakelijk was dat we wandelden als herstel. En ik kon het niet laten; toen we drie keer 100 m mochten sprinten (met 100 m wandelen als herstel) ging ik als een pijl uit een boog weg. Volgens Garmin Connect lag de topsnelheid in de derde poging rond de 26 km/u, wat voor mijn gevoel wel klopt. De gemiddelde snelheid van 16 km/u gaf wel aan dat het tempo telkens snel zakte na de eerste 10 m. De rest van de training deden mijn enkels pijn van de belasting heuvel op. Toch was het een rustige training, want voor het eerst sinds weken kreeg ik weer een hersteladvies van minder dan 24 uur (vaak was het tussen 1 à 2 dagen).
12 mei 2022: vaartspel bos — 9,50 km in 1u22'19" (8:40 min/km)
De trainer van loopgroep A zei vooraf dat het een lange training zou worden. Hij had het bij het rechte eind. We waren al 6 minuten te laat vertrokken en het duurde 94 minuten voordat we terug waren bij de atletiekbaan. We gingen nu naar het bos, waar de onvermijdelijke valpartijen plaatsvonden, wat de boel nog meer vertraagde. Het tempo was goed vol te houden, uiteraard en ik liet me deze keer niet verleiden tot sprintjes. Er was een stuk waar ik meer mijn best deed, maar ook daar bleef mijn tempo bedaard, zo’n 6:15 min/km.
Voordat ik met de training begon, eigenlijk verdeeld over de hele dag al, had ik oefeningen gedaan met een bezemsteel in mijn hand op mijn rug gedrukt (om de ruggengraat recht te houden, billen, schouders en achterkant hoofd in een rechte lijn) terwijl ik lichte oefeningen deed voor mijn hamstrings, bilspieren en onderrug. Dat voelde ik aan het begin van de training. De volgende morgen had ik lichte spierpijn. Wellicht had ik het iets overdreven, maar nuttig was het duidelijk wel voor een goede loophouding. Ik kan het blijven doen, zij het iets minder fanatiek. In elk geval ben ik nog niet toe aan oefeningen met extra weerstand (gewichten).
14 mei 2022: vaartspel — 9,57 km in 1u05'18" (6:50 min/km)
Ik twijfelde nog of ik een lange duurloop zou doen, maar gezien ik aan het herstellen ben van een blessure leek me dat nog niet verstandig. Ik voelde de stijfheid in mijn rechter hamstring nog duidelijk aanwezig, alhoewel de pijn helemaal weg was. Ik begon dus maar met wat inlopen, dan wat oefeningen, meer inlopen en dan het eerste serieuze inspanning van deze training, drie keer circa 100 m heuvel op versnellen en dan heuvel af wandelen. Na enige honderden meters herstel daarvan begon ik aan de kern van de training, vier kilometer op wisselend tempo hardlopen, snel en niet zo snel:
- 6:03, 6:34, 5:35, 6:04
De ondergrond was nogal onregelmatig op de eerste twee kilometers en op de laatste twee kilometers had ik hoogtemeters te verschalken. Nergens was het makkelijk lopen. Dat maakte het dus equivalent aan wat ik twee dagen ervoor deed met loopgroep A van Spado, maar dan een snellere versie. De afstand was ook vergelijkbaar. Het hersteladvies was maar twee uur langer. Ik ben dus fitter aan het worden.
15 mei 2022: herstelloop — 8,01 km in 55'49" (6:58 min/km)
Het was ineens warm geworden, boven de dertig graden Celsius. Ik wachtte dus maar tot de avond met hardlopen en zelfs met 26℃ was het zwaar en mijn hartslag was hoog. Elke kilometer wandelde ik dus maar een poosje, zodat de training een soort van herstel werd.
In totaal liep ik deze week 36 km. Dat is in elk geval verder dan de week ervoor.
Zoals ik eerder schreef, zal ik voorlopig geen wedstrijden lopen en proberen bij loopgroep A mijn blessure te laten herstellen. Of ik op tijd in vorm ben om in Roosendaal een halve marathon te lopen is op dit moment niet belangrijk. Zolang ik het leuk vind om af en toe een stukje te rennen is dat ook niet zo erg.
Ciao!