Aanstaande zondag, 15 april, wil ik een 5 km lopen in de Bergse Monumentenloop, georganiseerd door mijn atletiekvereniging, Spado. Spado-leden konden tot een bepaalde dag gratis inschrijven en daar heb ik maar gebruik van gemaakt. De officiële afstand is 10 km (twee ronden), maar dat vind ik nog wat te veel lijken op een wedstrijd, iets waar ik volgens mij nog niet aan toe ben. Bovendien, zo interessant is het parcours nu ook weer niet, om het twee maal af te leggen.
Op Netflix kun je momenteel kijken naar de animatieserie “One Punch Man”, een superheld die zijn opponenten in een enkele vuistslag kan verslaan. Op een gegeven moment in de serie willen andere superhelden en superboeven weten hoe Saitama zo sterk werd in slechts 3 jaar:
100 push-ups, 100 sit-ups, 100 squats, 10 km hardlopen, elke dag
Nu is dat uiteraard iets om de mensen aan het lachen te brengen bij het bekijken van deze scene in de serie, maar er zit een kern van waarheid in. Krachttraining is essentieel als je in staat wilt zijn om hard te lopen. Het hoeft geen explosieve kracht te zijn voor lange afstandslopers, dus trainen met het lichaamsgewicht zou genoeg moeten zijn. Verder is elke dag ook een belangrijk punt, in de zin dat je het regelmatig zou moeten doen, volgens een schema. Als je, zoals ik, een hekel hebt aan schema’s, is elke dag een goede regelmaat, want het gaat in je dagelijkse routine zitten, zodat je er niet aan hoeft te denken.
Het getal honderd is uiteraard voor de rondheid. Hoeveel oefeningen je het beste kunt doen hangt af van je huidige staat en welke doelen je hebt. Sommige doen zelfs 700 keer opdrukken aan het begin van de dag, terwijl anderen aan 10 keer opdrukken genoeg hebben. Het ligt voor de hand om te werken met series zodra je meer dan 20 keer achter elkaar gaat herhalen.
Met deze wijsheid ben ik maar begonnen met een soort van trainingsregime. Omdat ik niet wist in welke staat ik was, deed ik zondag 100 keer opdrukken, 100 keer squatten en 50 sit-ups, plus nog wat hardlopen (zo’n 8 km), in series. De sit-ups waren behoorlijk zwaar, wat logisch is na maanden van lage activiteit (veel zitten). Het duurde drie dagen voordat de spierpijn weg was.
Dinsdag tijdens de baantraining bij Spado (ja, ik ben er weer mee begonnen, na maandenlang ervan af gezien te hebben) had ik bij de warming-up oefening op de grond er zo’n last van dat ik kramp in mijn buikspieren kreeg en de rest van de grondoefeningen moest overslaan. Niet alleen dat, maar de intervaltraining viel duidelijk verkeerd, waardoor ik een dag later het rustig aan moest doen, al was het maar om mijn darmen de gelegenheid te geven om tot rust te komen. Ik mis de energie om zulke intensieve trainingen aan te kunnen. Het was een signaal om het duidelijk rustiger aan te doen, ook al kan ik het volhouden qua tempo en uithoudingsvermogen.
Dat was dus wat ik donderdag ook deed. Tijdens de 1000tjes op wisseltempo varieerde het tempo tussen pakweg 4:45 min/km en 5:30 min/km, terwijl ik op het 1000tje op constant tempo 4:50 min/km aanhield. Een dag later was het allemaal veel minder dramatisch en was ik in staat om een “rustdag met krachttraining” uit te voeren, in plaats van pure rust, wat ik woensdag aan moest houden.
Het zal 15 april geen wedstrijd worden, maar een prestatieloop. Ik ga letten op het tempo, vooral om niet te snel te lopen. Desondanks kijk ik uit naar de loop. Het is niet zo dat het de eerste loop van dit jaar is (5 km op 18 februari, 10 km op 18 maart), maar wel de eerste loop met wat meer ambiance dan een trimloop in het bos. Het feit dat deze loop (en de andere twee lopen) inbegrepen is in de contributie voor lidmaatschap van Spado en het dus niets extra’s kost, maakt het allemaal veel beter om te doen, omdat geld niet op m’n rug groeit.
Bedankt voor het lezen en loop ze!