Op de dag voor Kerstmis publiceer ik nog even een verslagje over hoe het me afgelopen week vergaan is. Het is duidelijk dat mijn enkelblessure (aanhechting Achillespees linkerbeen) aan het herstellen is, omdat ik pijnvrij kan trainen, maar nog wel een reactie naderhand heb. Ik hoop dat ik in het nieuwe jaar ook die reactie naderhand kan voorkomen, waardoor de blessure in feite over is (immers: geen pijn meer tijdens en na het hardlopen). Daarna zou het zaak zijn om de training langzaam weer op te bouwen naar het oude niveau en daarna in te schrijven voor wedstrijden.
Dinsdag 20 december
- Spado training: 10,84 km in 1u:13m:13s (6:45 min/km), 130 bpm, 164 st/min
- gegevens op Garmin Connect
- kern, 7x 1000 m (200 m) in:
4:52, 4:49, 5:06, 4:58, 4:43 min/km
4:50, 4:42 min/km
De baan was bevroren en daarom moesten we rondom de atletiekbaan trainen. De training voor dinsdag en donderdag werden omgedraaid, omdat 1000tjes makkelijker uit te voeren zijn, vooral als je er tussen 5 en 7 mag lopen, zoals in het trainingsschema stond. Het hardlopen zelf was zonder pijn, maar na de training mocht ik genieten van stijfheid in de enkel en zwelling bij de aanhechting van de Achillespees. Dat lijkt slecht, maar het is in feite een vooruitgang, zeker met die vrieskou.
Woensdag 21 december
- bosloop: 20,02 km in 2u:12m:01s (6:36 min/km), 134 bpm, 174 st/min
- gegevens op Garmin Connect
- tempo per 1600 m: 10:03, 9:37, 9:25, 9:26, 9:40 min/1600 m
9:54, 10:00, 10:03 10:17, 10:09 min/1600 m
9:57, 9:49 min/1600 m
Ik liep telkens 1600 m hard en pauzeerde tot de volgende 11 minuten voorbij waren. In de pauzes deed ik o.a. oefeningen. Na een minuut of 80 begon de dehydratie toe te slaan, waardoor ik drie keer gevallen ben. De volgende keer zal ik toch maar water meenemen om sufheid onder het lopen te voorkomen. De slechte looptechniek bij vermoeidheid moet uiteraard verbeteren, maar ik hoef het mezelf niet moeilijker te maken dan het al is.
Donderdag 22 december
- baantraining: 12,89 km in 1u:23m:30s (6:29 min/km), 129 bpm, 166 st/min
- gegevens op Garmin Connect
- kern, 4 series (200 m)
- serie 1: 5x 300 m (100 m) in:
1:17, 1:18, 1:23, 1:23, 1:22 min/300 m - serie 2: 5x 300 m (100 m) in:
1:22, 1:22, 1:23, 1:22, 1:23 min/300 m - serie 3: 5x 300 m (100 m) in:
1:22, 1:22, 1:23, 1:22, 1:23 min/300 m - serie 4: 5x 300 m (100 m) in:
1:22, 1:23, 1:22, 1:22, 1:22 min/300 m
- serie 1: 5x 300 m (100 m) in:
Dit was weer een ouderwetse intervaltraining, alhoewel ik met de langzaamste groep die avond meetrainde. Ik kon het tempo daarom makkelijk bijhouden. We liepen met zijn tweeën, met een derde loper die af en toe oversloeg, omdat het te snel ging en na de derde serie stopte. Wij tweeën liepen om en om op kop en we hielden elkaar goed in de gaten qua tussentijden op de 100, 200 en 300 m. Afgezien van de eerste twee 300tjes liepen we elke 100 m tussen de 26 en 28 s (4:20 à 4:40 min/km), met een streeftijd van 83 s/100 m.
Het hardlopen ging weer onder de pijngrens, maar ik voelde wel in de laatste serie dat het een intervaltraining was (licht in de verzuring door vermoeidheid). Dat zegt me dat het niet harder dan dit hoefde te zijn, ook al voelde het in de eerste drie series helemaal niet zwaar. Naderhand mocht ik weer een pijnlijke reactie in de enkel voelen, waardoor vrijdag een rustdag werd.
Zaterdag 24 december
- Spado bosloop: 19,89 km in 2u:21m:34s (7:07 min/km), 128 bpm, 170 st/min
- gegevens op Garmin Connect
- tempo's per 1600 m:
10:49, 9:40 min/1600 m
11:10, 14:06, 10:23, 11:02, 12:58 min/1600 m
10:41, 10:46, 12:56, 12:16 min/1600 m
0,69 km in 4m:36s (6:40 min/km)
Ik liep de eerste twee 1600tjes op mezelf in, zodat ik met opgewarmde spieren begon aan de gezamenlijke bosloop van de marathongroep van Spado. Het was een grote groep, waarschijnlijk omdat het een dag later Kerstmis was. Toch was ik wat verbaasd over de oefeningen die we mochten doen (heuvel beklimmen, die niet hardlopend te beklimmen was) en zeker niet veilig was (veel te steile helling, zachte ondergrond). Ik heb het maar overgeslagen, samen met een handjevol lopers die het ook niet zagen zitten. De rest van de training ging eigenlijk zonder veel incidenten, behalve dan een slippartij hier en daar vanwege de modder. Het viel me ook op hoeveel lopers niet in staat waren om twee uur continent te blijven en moesten wildplassen in het bos. Deze keer had ik water meegenomen, wijs geworden na de diverse vallen afgelopen woensdag door gebrek aan concentratie door dorst.
Bedankt voor het lezen en loop ze!