Tot mijn verrassing kon ik deze week twee keer op snelheid trainen zonder dat ik er dagen uitlag door blessures. Dit kwam volgens mij door de tape die ik om mijn enkel aanbracht. De ondersteuning is niet volledig, maar genoeg om enigszins pijnvrij (of in elk geval met minder pijn dan anders) te kunnen trainen, ondanks de flink gedaalde buitentemperatuur. Dat geeft de burger (deze hardloper) weer moed, want de afgelopen weken had ik er flink de pee in gekregen met constante pijn (ook overdag). Nu kan ik tenminste weer pijnvrij wandelen en joggen. Bij hardlopen ervaar ik wel pijn, maar die is veel minder, waardoor de training ineens dragelijk is geworden.
Dinsdag 22 november
- baantraining: 13,59 km in 1u:22m:09s (6:03 min/km), 135 bpm, 184 st/min
- gegevens op Garmin Connect
- 3x 2000 m in:
10m:38s (5:19 min/km)
10m:43s (5:22 min/km)
10m:19s (5:10 min/km)
Terwijl de rest van de loopgroep series van 300 m deed, liep ik 2000tje op mezelf. Omdat een snellere groep gemiddeld ongeveer net zo snel liep als ik, kon ik ze bijhouden (ik werd voorbij gelopen tijdens de 300 m en passeerde hen weer tijdens het 100 m herstel). De training was ’s-avonds en ’s-middags had ik me ingetapet met KT tape (’s-morgens gekocht als test-strips bij de lokale Runnersworld). Ik kon niet pijnvrij lopen, zoals ik gehoopt had, maar de pijn was duidelijk minder. Achteraf bleek dat de tape niet optimaal aangebracht was, waardoor deze ’s-nachts ging irriteren en ik de tape moest verwijderen na een paar uur nachtrust.
Woensdag 23 november
- hersteltraining: 9,60 km in 1u:08m:13s (7:06 min/km), 129 bpm, 168 st/min
- gegevens op Garmin Connect
- tempo's per 1600 m:
11:34, 11:18, 11:10, 11:21 min/1600 m
11:23 min/1600 m
Met nieuwe tape (een rolletje dat ik gekregen had van een medeloper die het ooit bij de Aldi gekocht had voor slechts 1 euro per rol) om mijn linkerenkel ging ik op weg voor mijn herstelloop van ongeveer een uur. Ik was duidelijk nog niet hersteld en na zo’n 5 km begon de pijn weer op te spelen, ondanks de vele wandelpauzes tijdens de training en ondanks dat ik twee keer gestopt ben voor wat oefeningen.
Donderdag 24 november
- baantraining: 15,78 km in 1u:40m:18s (6:21 min/km), 132 bpm, 177 st/min
- gegevens op Garmin Connect
- kern, intervallen 1000 m (P 200 Ã 300 m):
5:12, 4:51, 4:40, 4:51 en 4:28 min/km
Ik had vooraf een flink stuk ingelopen en daarna sloot ik me aan bij het inlopen van de loopgroep. Door de hersteltraining een dag eerder en de nieuwe KT tape die ik ’s-morgen gekocht had bij de lokale Runnersworld kon ik 7,20 km rustig hardlopen zonder noemenswaardige pijn. Dat werd anders toen ik mee deed met de intervaltraining. We mochten 5 à 7 keer 1000 m hardlopen op het 10 km wedstrijdtempo. Vooral in de vijfde 1000 m kon ik mijn enkel goed voelen bij een tempo sneller dan 4:30 min/km. Bij tragere tempo’s was het dragelijk. Terwijl mijn loopmaatjes doorliepen, kreeg ik van hen te horen dat ik moest stoppen, omdat ik nog niet genoeg hersteld was (ik strompelde een beetje van de pijn).
De dag erop was er een duidelijke reactie en nam ik een rustdag zonder hardlopen.
Zaterdag 25 november
- lange duurloop: 22,40 km in 2u:32m:47s (6:49 min/km), 133 bpm, 174 st/min
- gegevens op Garmin Connect
- tempo's per 1600 m:
11:05, 11:14, 11:06, 11:40, 10:47 min/1600 m
11:15, 9:13, 10:04, 11:04, 11:27 min/1600 m
11:27, 10:13, 11:47, 10:22 min/1600 m
Ondanks de slechte ervaring met lopen in het bos in een groepje (valpartij en kneuzen van een rib) ging ik toch maar weer eens mee met de marathon loopgroep van Spado voor een rustige lange duurloop. Je kunt het ook als een vaartspel lopen, maar dat heb ik achterwege gelaten en ik liep telkens achter in de groep. De enige keer dat ik dit niet deed moest ik bekopen met pijn in de aanhechting van mijn Achillespees. Ondanks dat ik rustig gelopen heb en goed uitkeek, ben ik diverse malen gestruikeld, heb ik een keer mijn enkel te ver gerekt en ben ik een keer gevallen. Door de lage snelheid viel de schade gelukkig mee. Er zat een stuk in dat we sneller liepen op het asfalt en waar mijn enkel begon op te spelen. Daarna heb ik telkens wanneer we op asfalt liepen geprobeerd om in de berm te lopen.
Iemand nodigde me tijdens deze training uit om op zondag mee te doen met een natuurloop op de Kalmthoutse Heide, maar dat heb ik gevoegelijk afgewezen. Als ik tijdens de bostraining al zo snel val, heb ik op zo’n natuurloop niks te zoeken. Ik blijf bij de 5 km van de Surpriseloop. Dat is ook in de natuur (park), maar veel korter en de paden hebben dit jaar een grondig onderhoud gehad, waardoor het parcours (deels onverhard) goed te belopen is. Het blijft natuurlijk uitkijken, want modder zal er vast wel liggen na al die regen van de week ervoor.
In totaal heb ik ongeveer 2 uur met de groep gelopen en de rest op mezelf (stukje vooraf en achteraf). Ondanks het lage tempo vond ik het vermoeiend en dat zou best eens aan de tijdsduur gelegen kunnen hebben (2,5 uur).
Zondag 26 november—Surpriseloop 2016
- inlopen: 8,01 km in 54m:43s (6:50 min/km), 119 bpm, 175 st/min
- gegevens op Garmin Connect
- tempo's per 1600 m:
11:08, 11:26, 11:14, 11:17, 9:37 min/1600 m
Uiteraard liep ik heel rustig naar de start van de Surpriseloop, in het nabijgelegen Halsteren (ongeveer 4,5 km bij me vandaan). Nadat ik me had ingeschreven voor de 5 km liep ik nog een stukje op hogere snelheid.
- wedstrijd: 4,98 km in 24m:54s (5:00 min/km), 130 bpm, 197 st/min
- gegevens op Garmin Connect
- tempo's per 1600 m:
8:31, 8:01, 7:32 min/1600 m
(5:19, 5:00, 4:42 min/km, respectievelijk)
180 m in 51s (4:38 min/km)
Omdat ik mijn enkel heel wilde houden tot het eind, koos ik ervoor om relatief langzaam te starten en dan geleidelijk steeds iets sneller te lopen. De laatste twee kilometer probeerde ik wat aan te zetten (4:40 min/km gemiddeld). Dat voelde ik uiteraard wel, maar het was dragelijk. Ik heb blijkbaar niks aan snelheid ingeleverd. De vorige keer dat ik hier liep (Melanenloop) deed ik er weliswaar 30 s minder lang over—met ongeveer dezelfde strategie—maar toen had ik de dag ervoor een rustdag gehouden en deze keer niet.
Uiteraard was de Sint aanwezig om het startschot te lossen.
- uitlopen: 4,80 km in 32m:45s (6:49 min/km), 124 bpm, 179 st/min
- gegevens op Garmin Connect
- tempo's per 1600 m:
10:42, 10:27, 11:35 min/1600 m
Na de prestatieloop liep ik rustig en op gevoel uit, terug naar huis. Toen ik na zo’n 3 km voelde dat ik genoeg gedaan had, liep ik de laatste 1600 m joggend en wandelend, met een beetje pijn aan de enkel.
De tape heeft me veel goed gedaan. Ik kon bijna 80 km hardlopen deze week, zonder dat ik iets moest forceren. Wat me wel opviel is dat de tape erg gevoelig is voor temperatuur en loslaat onder een warme douche. In principe houdt dat in dat ik voor elke training opnieuw moet intapen.
De prestatieloop verliep eigenlijk boven verwachting. Ik had verwacht—met zo weinig snelheidstraining in de laatste weken—dat ik minder snel zou zijn. Ik heb uiteraard nog niet de oude vorm terug (zeg 21m:40s op 5 km), maar dat is een kwestie van een paar weken geconcentreerd trainen op de baan. Op dit moment concentreer ik me liever op mijn basisconditie en laat de snelheid tweede viool spelen, zodat mijn blessure kan genezen.
Bedankt voor het lezen en loop ze!