Mei begon goed met veel aandacht voor hardlopen. Rond tienen mocht ik aansluiten bij het loopgroepje van de zondagmorgen die onder leiding van Rob Schmidt een uur in het bos loopt. Tegen de avond (vijf uur) mocht ik als toeschouwer genieten van een gezellige dorpsloop in het Belgische Ekeren, nabij Antwerpen.
- training bos: 10,66 km in 1u:12m:00s (6:46 min/km), 119 bpm, 176 st/min
- gegevens op Garmin Connect
De loop op de zondagmorgen is een herstelloop, wat inhoudt dat iedereen bij elkaar blijft en er desnoods gewandeld wordt om dit het geval te laten zijn. Voor sommigen is dit de enige keer in de week dat ze (tijd hebben om te) hardlopen en daardoor een vrij pittige training. Gelukkig konden we als groep bij de start terug komen, ook al moesten we regelmatig wandelen. Met een zonnetje erbij is dat natuurlijk niet erg.
De reden om te kiezen voor deze rustige training is dat ik ’s-middags meereed met Petra en Léonhard naar het Belgisch Ekeren, waar AC Break de Kom Op Tegen Kankerloop organiseerde. Omdat 1 mei in België gevierd wordt als Dag van de Arbeid was het een feestje (en een vrije dag).
Om vijf uur was de start van de 5 en 10 km loop, waaraan volgens de speaker 480 mensen deelnamen. Met 3 euro van het startgeld van 7,50 euro voor het goede doel betekende dat tenminste 1440 euro opbrengst voor Kom Op Tegen Kanker. Het waren vier rondjes van circa 2,5 km over de straten van Ekeren. De start was bij de Markt en de finish was op het sportpark, nabij de sintelbaan van AC Break (met een stukje gras op het eind dus).
Ik stond ongeveer 200 m van de start/doorkomst af foto’s te nemen van mijn loopvrienden. Dat is ongeveer een minuut verschil.
Petra kwam langs bij ronden 1, 2 en 3 op respectievelijk 9.44, 20.29 en 31.26 minuten (tel er een minuut op voor de tussentijden op 2½, 5 en 7½ km) en finishte in 43.29 minuten.
Léonhard kwam langs bij ronden 1, 2 en 3 op respectievelijk 9.31, 20.02 en 30.27 minuten en finishte in 42.15 minuten.
In een lekker zonnetje konden we genieten van de prijsuitreiking, met best rappe tijden voor de tien kilometer (snelste dame 38.14 minuten; snelste heer 30.57 minuten).
Bij het teruglopen naar de auto rook een van ons friet en toen we ons omkeerden zagen we de enige frietzaak van Ekeren, toepasselijk genaamd ’t frit-uurtje. Het was namelijk zo ongemeen druk dat het bijna een uur duurde voordat je aan de beurt was en je de bestelling kon meenemen.
Enfin, een gezellige loop, waar een groot deel van het dorp voor was komen uitlopen.
Bedankt voor het lezen en loop ze!