Dit had de belangrijkste wedstrijd van het jaar moeten worden en ik wilde zo hoog mogelijk eindigen in mijn leeftijdsklasse, mogelijk zelfs met een podiumplaats. Dat laatste is niet gelukt, maar mijn best heb ik zeker gedaan. Wat kan ik meer van mezelf verlangen dan dat?
Het was gezellig druk bij Den Heuvel, waar dit jaar de start, inschrijving, etc. plaatsvond. Ik vermoed dat de sporthal De Dumpel in het verleden niet genoeg gebruikt werd om nog langer die luxe te kunnen verantwoorden. Omdat het mooi weer was maakte het denk ik niets uit. Er waren tenten ingericht voor wie zich liever niet in het openbaar wilde omkleden.
Dit jaar waren er voor de eerste keer startvakken en een poort in de vorm van de muil van een tijger als “zandloper” voor een zandloper-start. Dat laatste zorgde voor de meeste lopers voor enige oponthoud bij het starten. Ik mocht starten in het voorste vak, maar gezien mijn verwachte eindtijd (67 minuten of langzamer) startte ik een vak later. Het was allemaal op vrijwillige basis; je hoefde niet vooraf aan te tonen of je snel genoeg was, zoals bij sommige wedstrijden wel het geval is. Men vertrouwt hier nog op het gezonde verstand van de hardloper en het merendeel van de lopers neemt diens sport serieus en neemt plaats in het vak dat past bij de verwachte prestatie.
De start van de 15 km was zeker massaal te noemen. Alhoewel ik vooraan stond in het tweede startvak van de vier startvakken duurde het driekwart minuut voor ik de startstreep passeerde. In latere startvakken zal dat ongetwijfeld minuten zijn geweest. Sneu is wel dat de eindtijden allemaal bruto-tijden zijn (tenminste, dat was zo op het moment van schrijven), omdat er blijkbaar iets mis gegaan was met de tijdregistratie. Lijkt me een puntje van verbetering voor volgend jaar.
Enfin, ik had me voorgenomen om niet te snel te starten, omstreeks de 4:40 min/km, omdat er nog zoveel zwaars op het menu stond om te verteren. Net na de drie kilometer stond een waterpost, waar ik uitgebreid dronk (twee bekertjes), omdat de volgende drankpost pas rond het 12 km punt stond. Uiteraard had ik vooraf goed gedronken.
Ik had flink wat tijd verloren bij de verzorgingspost en besloot om dat zoveel mogelijk in te halen voordat ik het 4 km punt bereikt had. Immers, vanaf 4,2 km begon de eerste heuvel (beter gezegd: “Vals plat omhoog."), van de Arnhemsestraatweg af, de Schietbergseweg op. Daar was het een groepje zoeken en aanpikken. Het was een voorproefje van wat nog zou komen. Ik pakte wat ik pakken kon, ofwel, als het naar beneden gaat, goed aanzetten en het tempo verhogen; als het naar boven gaat, proberen om het verlies in tempo zo gering mogelijk te houden, maar niet proberen te forceren.
Aan het eind van de Schietbergseweg (waar de Posbank ligt) is het linksaf de Beekhuizenseweg op. Hier volgen wat “heuvels”, waarvan sommige hoger zijn dan die van de beruchte “Muur”. Het stijgingspercentage van die andere heuvels is echter nog te behappen voor een gevorderde loper. Het is zaak om bij elke afdaling goed het gas erop te zetten en tijd te winnen, zodat het tijdverlies bij de Muur er niet al te veel inhakt. Hier is het waar je tegen de 20 km/u loopt in het midden van een wedstrijd (wat je normaal alleen op het eind doet, om de eindmeet te passeren). Hier is het ook waar je veel tijd verliest in de beklimmingen en waar lichaamsgewicht en spierkracht in de benen verschil uitmaken.
Dan de Muur. Het is een beetje sadistisch van de organisatie om deze beklimming te poneren net na het zwaarste punt van een 15 km wedstrijd (op circa driekwart van de afstand, dus rond de 11, 12 km). Wij lopers dienen het te lopen; dat is waarvoor we gekomen zijn. Ik verbaas me altijd over de wandelaars onder de hardlopers op dat stuk. Weten ze dan niks over dit parcours? Hebben ze dan niets gedaan in de voorbereiding?
Gelukkig waren er genoeg mensen die de beschrijving op de website gelezen hadden, of konden bogen op ervaring van voorgaande edities. Het was knokken tegen de zwaartekracht. Ik had nog overwogen om het op te nemen op mijn horloge, maar vertrouwde op de organisatie om dat voor mij te doen (is niet gebeurd, helaas). Op mijn horloge pronkten slechts twee gegevens: het ronde-tempo en het gemiddelde tempo over de wedstrijd.
Na de Muur was er nog een klein bestijginkje en daarna was het heerlijk heuvelafwaarts, terug richting Velp. Het tempo zat geregeld onder de 4 min/km en dat was zo voor alle lopers om me heen. Iedereen scheen er net zo van te genieten als ik. Woosh!
Binnen de bebouwde kom was het nog even een lastige rotonde over en dan—met de finish in zicht—zo hard als de benen nog konden richting de eindmeet. In de laatste 50 m kon er nog een volle sprint van af (9 s). Ik was bruto onder de 70 minuten gebleven (1u:09m:42s). Netto zat ik zelfs nog onder de 69 minuten (1u:08m:57s), waar ik heel blij mee ben.
Na het omkleden volgde de lange reis terug naar Bergen op Zoom, meer dan 3 uur met de trein. Onderweg had ik gelukkig wel WiFi in de trein, waardoor ik wat kon nakletsen met mijn loopvrienden bij Spado over Messenger. We leven immers in 2015.
Statistieken
N.B. In de loop van 28 september verscheen de volledige uitslag, met netto-tijden op de uitslagenpagina. Mijn geschatte netto-tijd, 1.08'53”, zat niet ver af van de officiële netto-tijd: 1.08'57". De overige uitslagen zijn nu ook online (30 september); ik heb de uitslagen hieronder aangepast.
- wedstrijd: 15 km in 1u:08m:57s (4:36 min/km), 151 bpm, 190 st/min
- positie in de wedstrijd: 195e uit 1293 lopers overall (84,9 %) 182e uit 942 mannen (80,7 %) 20e uit 188 lopers M55 (89,4 %)
- Muur van Aalbers in 2:46.03 min/500 m (5:32 min/km) 142e uit 959 mannen (85,2 %)
- gegevens op Garmin Connect
- tempo's per 5 km en per km: 23:13 min/5 km (4:39 min/km) 4:35, 4:35, 4:36, 4:44, 4:42 min/km 23:43 mim/5 km (4:45 min/km) 4:39, 5:19, 4:43, 4:30, 4:32 min/km 21:57 min/5 km (4:23 min/km) 4:09, 4:41, 5:03, 4:00, 4:05 min/km
Helaas was er oorspronkelijk alleen een bruto-tijd beschikbaar (1u:09m:42s). Aangezien het behoorlijk lang duurde voordat deze beschikbaar kwam, vermoed ik dat de tijdregistratie is uitgevallen en dat men terug moest vallen op andere methoden. Gelukkig zijn nu al mijn tijden bekend, waardoor ik niet meer hoef te schatten hoe lang ik er netto over deed.
De matten van de Muur van Aalbers liggen exact 500 m uit elkaar, terwijl de gehele muur 660 m lang is.
Volgens mijn favoriete running calculator is mijn netto-tijd van 1u:08m:57s op de 15 km equivalent aan 44m:45s op de 10 km. Dit komt exact overeen met mijn prestatie in de Tilburg Ten miles. De Tilburgse wedstrijd is echter vrijwel vlak en de Velpse wedstrijd heeft een glooiend parcours.
Ik denk dat ik sterker geworden ben, maar op zijn minst heb ik vormbehoud getoond. Ik ben benieuwd hoe ik zal presteren op de 10 km van de Halve van Berrege, op 11 oktober aanstaande.
Deze week mag ik herstellen van de inspanning en nagenieten van mijn prestatie in Velp. Beide zijn belangrijk, want als je geen rust in acht neemt, noch trots bent op je prestatie dan neem je je sport niet serieus. Het is dus even de beentjes omhoog en stralen van trots. Niet te lang, natuurlijk, want er is de volgende wedstrijd om voor te trainen.
Bedankt voor het lezen en loop ze!