Korte versie: weer niet gelukt.
Iets langere versie…
De nacht voorafgaand aan de wedstrijddag (13 juni 2015) had ik slechts 4½ uur geslapen. Dat is aanzienlijk korter dan de 8 à 9 uur die ik normaal slaap in een nacht. Ik was klaarwakker en kon de slaap niet meer vatten, ondanks driekwartier aan tevergeefse pogingen. Opstaan dus maar. Dit zou allemaal niet makkelijk worden.
De reis naar Dongen was eigenlijk zonder bijzonderheden. In ruim 2½ uur was ik van thuis op het sportpark Hertog Jan in Dongen. Omdat ik wat problemen had met waar naartoe te lopen, ging ik nog een keer terug naar de bushalte op de Minister Goselinglaan (vernoemd naar de voormalig Minister Goseling van justitie) en timede hoe lang ik deed over de trip naar de kleedkamer van de atletiekbaan, ongeveer 14 minuten. Nu wist ik hoe lang ik er over deed, zodat ik op tijd zou vertrekken nadat ik omgekleed was.
De volledige set kun je vinden op mijn Flickr pagina.
Om 18.05 uur startte de 5 km prestatieloop over 1 ronde. De start was net vòòr het 100 m punt op de atletiekbaan van AV Atledo. Na pakweg 350 m gingen de lopers door de startlijn van de baan, het park in voor een ronde door Dongen en een finish op de atletiekbaan.
Ik heb die finish niet meegemaakt, maar ging in plaats daarvan kijken naar de fietsbrug over het Wilheminakanaal, waarvan ik slechts enkele foto’s op Flickr kon vinden. Door een stuk of acht foto’s toe te voegen hoop ik iets meer bekendheid te geven aan dit unieke stuk architectuur.
De volledige set kun je vinden op mijn Flickr pagina.
Terwijl ik foto’s maakte deed ik ook mijn warming-up, zodat ik niet al te veel tijd zou verliezen. Tijdens die warming-up voelde ik al dat ik behoorlijk moe was. De 10 km zou een moeilijke doorgang worden. Ik had er een hard hoofd in dat ik zelfs het mezelf opgelegde rustige tempo van 4:45 min/km zou kunnen halen. Een tempo van 5:00 min/km of langzamer zou waarschijnlijk beter zijn. Maar ja, kun je het dan nog wel hardlopen noemen, als je zo vreselijk onder-presteert?
Ik besloot dus om het maar te proberen en te gokken op die 4:45 min/km. De eerste kilometer ging redelijk, maar daar merkte ik meteen het eerste probleem. De officiële kilometers en mijn GPS kilometer waren verschillend. Elke kilometer was enkele meters langer dan wat mijn GPS aangaf. Ik had dus ongeveer 4:50 min/km moeten lopen volgens GPS om volgens de officiële kilometers uit te komen op 4:45 min/km.
Het tempo moest er af; ik kon het niet meer volhouden. Met pakweg 5:09 min/km strompelde ik naar het volgende GPS km punt, wat zo’n 20 m vòòr het officiële kilometerpunt was. Gelukkig kon ik het tempo iets opvoeren, maar niet veel. Ik besloot om de tijd mijn arbiter te laten zijn. Als ik te ver boven de 24 minuten uit zou komen, zou ik stoppen. Bij de doorkomst over de atletiekbaan zag ik 24m:37s. Dat was het! Met een duidelijk signaal gaf ik aan dat ik stopte.
Het was een teleurstelling, maar wel een goede keuze, dacht ik. Doorlopen had geen enkele zin gehad, omdat het uitgedraaid was op een uitputtingslag en wellicht de komende weken geen enkele zin meer in hardlopen. Dat was het allemaal niet waard. Beter stoppen en een paar dagen mezelf rot voelen dan het risico lopen dat ik alles wat ik heb opgebouwd weggooi in pakweg dertig minuten tevergeefs ploeteren voor een onhaalbaar doel.
Slappe benen bij de start, geen puf om de volle 10 km te lopen, dat alles kan ik aanvoeren als mijn excuses. Het is niet anders. Snel vergeten dan maar…
zaterdag 13 juni
- wedstrijd: 5,07 km in 24m:37s (4:54 min/km), 150 bpm, 184 st/min, voortijdig afgebroken 10 km afstand
- tempo's per km: 4:44, 5:09, 4:57, 4:44, 4:53 min/km
- Garmin Connect
Geen succesverhaal, wel een leerzame les. Immers, twee wedstrijden na elkaar lopen is iets waar je op moet trainen. Je kunt het blijkbaar niet zo maar uit je mouw schudden (als ik “je” schrijf, bedoel ik natuurlijk “ik”). Geen reden om bij de pakken neer te gaan zitten, natuurlijk. Ik bedoel, wat had ik eigenlijk anders kunnen verwachten? Gelukkig is het een leuk dagje uit geworden en dat is me ook wat waard. Die fietsbrug was bijvoorbeeld één van mijn hoogtepunten deze dag.
Nu ga ik me richten op de volgende wedstrijd, de halve marathon van Roosendaal. Op vrijdag 19 juni wil ik dan nog gaan kijken/meedoen aan de Zomeravondloop aan de Bergse Plaat, maar zonder prestatie op het oog, gewoon voor de lol.
Het is niet altijd pret voor een hardloper. Mislukkingen horen er helemaal bij. Zonder falen is er geen succes.
Bedankt voor het lezen en loop ze!