Op 17 mei 2015 zal er in Leiden het NK Halve Marathon plaatsvinden. Omdat ik mijn startnummer thuisgestuurd wil krijgen moest ik tijdig inschrijven (vòòr 24 maart 2015 geloof ik). Ik maak geen enkele kans op een podiumplaats. Iemand vroeg me om te komen en aangezien het me wel wat lijkt heb ik ja gezegd. Ik ga voor een tijd onder de 1:45 uur.
Dat lijkt wat ambitieus, gezien de tijd van afgelopen zondag (1:48 uur). Met gewichtsverlies en training denk ik dat het mogelijk is, vooral omdat ik vorig jaar dik onder de 1:40 uur liep in Eindhoven. Ik zie het maar als een aanleiding om goed om mijn gewicht te letten.
Om wat harder te worden voor deze afstand, zal ik twee weken eerder in Delft meedoen aan de Parkenloop, ook bekend als de Groene Halve Marathon. Het is een plaatselijke trimloop die deels onverhard is en door de stadsparken van Delft gaat. Een scherpe tijd verwacht ik er niet, maar wel een goede test voor mijn conditie op de halve marathon afstand.
Woensdag 18 maart
- herstelloop: 7,80 km in 44m:13s (5:40 min/km), 141 bpm (58% WHR), 180 st/min, 13,07 wp*
- Garmin Connect
Dit was bedoeld als een herstelloop, maar het tempo liep hier en daar wellicht te hoog op voor dat doel. Echt ontspannen verliep het dus niet helemaal.
* wp staat voor Daniels workout points, gebaseerd op het aantal minuten in bepaalde activiteitenzones. Het is een graadmeter voor de intensiteit van een training of wedstrijd.
Terwijl ik dit schrijf voel ik wat spierpijn in het bovenlichaam. De oefeningen voor mijn core (waar ik gisteren mee begonnen ben) hebben duidelijk een effect. Hopelijk zullen ze ook voorkomen dat ik geblesseerd raak.
Als ik kijk naar de training van woensdag is dat hard nodig. Terwijl het bedoeld was als een rustige loop, werd het iets snellers. Onwillekeurig ben ik hard voor mijn lichaam en daar zou ik voor moeten waken, zeker als het doel is om te herstellen van twee intensieve wedstrijden in de afgelopen twee weken. Ik moet beter letten op het tempo tijdens de training.
Foto's en video bij dit weblog
De laatste weken heb ik andere hardloop weblogs gevonden en me er op geabonneerd. Blijkbaar is niet iedereen naar Facebook gegaan voor het bloggen over hun hobby. Dat doet me goed.
Wat me opviel dat al deze websites foto’s hebben en dat mijn website geen foto’s (meer) heeft. Dat is enerzijds gemakzucht mijnerzijds, anderzijds kost het tijd en moeite. Toch wil ik weer eens wat te tonen hebben behalve kale cijfertjes en tekst.
Ik heb gekeken naar action camera’s, waarvan GoPro een marktleider blijkt te zijn. De filmpjes op YouTube zijn echter teleurstellend. Met de camera op het hoofd zie je er niet alleen uit als een deuk, je maakt ook nog eens iedereen wagenziek met een schokkerige video. Zelfs beeldstabilisatie kan hier weinig aan doen.
De beste oplossing die ik kon vinden voor de trillende camera is om iets te gebruiken als een steadicam. De Tiffen Steadicam Curve lijkt mij het meest praktische, gezien het geringe gewicht. De resultaten voor video zijn zeer acceptabel.
De vraag is waarom van alle sporten die GoPro opsomt hardlopen er niet bij staat. Enerzijds gebeurt er weinig onder het hardlopen. Het is geen actiesport, zoals skiën, racefietsen, etc. Anderzijds duurt het meestal vrij lang. Dat is belangrijk, want de kleine accu in de kleine camera gaat niet lang mee. Volgens DC Rainmaker gaat de GoPro Hero 4 Silver (eigenlijk de beste keus) ongeveer 1:50 uur mee. Natuurlijk kun je de accu vervangen, maar doe dat maar eens onder het hardlopen. Er zijn andere oplossingen, waarmee je een externe accupack kunt aansluiten, maar dat is wel een hoop gehannes met kabels en gewicht aan je lichaam.
Buiten dat blijft het kijken naar anderhalf uur hardlopen een hele opgave voor (het geduld van) de kijker. Versnellen kan, maar met meer versnellen dan een factor tien maakt het resultaat wat onwerkelijk. In elk geval schiet het zijn doel voorbij. Daarmee bedoel ik dat de videomaker de kijker het idee geeft dat hij of zij aanwezig is in de wedstrijd, een beetje als in een videospel (first person shooter), m.a.w., vanuit het perspectief van de hardloper. Uiteraard kun je clips maken van de meest in het oog springende gedeelten, maar dat neemt niet weg dat je op zijn minst zo lang moet opnemen als je aan het hardlopen bent, zodat je onder het lopen niet bezig hoeft te zijn met het snijden van clips.
Als video opnemen technologisch gezien nog moeilijk te doen is, dan is stilstaande beelden wellicht een beste tweede keus. Voor foto’s heb je geen speciale camera nodig. Het enige wat belangrijk is, is dat de camera geen belemmering is onder het lopen. Wegstoppen in je hardloopjack of een SPI-belt is dus geen optie. Voor je de camera tevoorschijn hebt getoverd is het moment weg. In de hand dragen lijkt mij de beste optie (met een polsbandje tegen het laten vallen, uiteraard). Als het regent of vriest (accu’s kunnen niet presteren in de kou) zul je voorzorgsmaatregelen moeten nemen, of gewoon niets opnemen die dag (mooi-weer fotograaf).
Het ziet ernaar uit dat ik nog het een en ander moet uitproberen. Ik verwacht desondanks niet dat ik een “handcamera” zal dragen bij belangrijke wedstrijden (waar ik een goede tijd wil neerzetten). Dat lijkt me gewoon te veel “gedoe”. Bij minder belangrijke wedstrijden is het wel te overwegen, zeker omdat daar meestal minder mensen met een camera langs de kant staan, waarvan ik foto’s kan gebruiken voor mijn weblog.
Gelukkig hoef ik in dit scenario niks aan te schaffen. Een handige pocketcamera heb ik al (Canon Digital IXUS 70). Bij de GoPro Hero 4 Silver met Tiffen Steadicam Curve hebben we het over een bedrag van meer dan 600 euro. Daarmee kan ik naar een hoop wedstrijden gaan en een finish video aanschaffen als “bewijs”.
Verder is een dure camera geen garantie voor goede foto’s; het zijn goede fotografen die goede foto’s maken. Mocht ik foto’s nemen onder het lopen leuk (genoeg) vinden, dan kan ik altijd nog dure apparatuur aanschaffen om meer mogelijkheden te hebben.
Bedankt voor het lezen en loop ze!