Een gelukkig Nieuwjaar aan de trouwe lezers van dit weblog. Laten we hopen dat 2015 een jaar zal worden met veel hardloopsuccessen, gebroken PRs en weinig blessures.
Wat dat laatste betreft. Na de Kievitloop op 21 december 2014 is het alsmaar bergafwaarts gegaan. Het is alsof het leven me iets wil zeggen, zo van: geluk is beperkt houdbaar. Mijn geluk was duidelijk op voor dit jaar en blessureleed was mijn deel. Lees hieronder in mijn verslagjes van de trainingen.
Dinsdag 23 december 2014
- baantraining: 2,50 km in 15m:31s (6:13 min/km), 132 bpm (54% WHR), 172 st/min
- Garmin Connect
Na een stukje inlopen naar de atletiekbaan liep ik mee met de groep en onder het inlopen schoot de kramp in mijn rechter hamstring. De training was voorbij voor die week.
Dinsdag 30 december 2014
- training: 1,08 km in 7m:40s (7:04 min/km), 125 bpm (50% WHR), 170 st/min
- Garmin Connect
Door de sneeuw was de atletiekbaan onbruikbaar en daarom gingen we buitenaf trainen. Helaas kon ik niet ver hardlopen voor ik moest stoppen vanwege mijn blessure.
Zaterdag 3 januari 2015
- wandelen/hardlopen: 11,00 km in 1u:28m:20s (8:02 min/km), 119 bpm (46% WHR), 146 st/min
- Garmin Connect
Zo om de 500 m liep ik een paar honderd meter hard en de rest wandelde ik. Achteraf was de hamstring behoorlijk stijf. Meer dan dit zat er niet in, ondanks dat ik genoeg rust had aangehouden sinds de voorgaande training.
Dinsdag 6 januari 2015
- wandelen/hardlopen: 11,00 km in 1u:18m:49s (7:10 min/km), 131 st/min (54% WHR), 156 st/min
- Garmin Connect
Wederom per 500 m een paar honderd meter hardlopen en de rest wandelen. Het ging duidelijk sneller dan de keer ervoor. Toch voelde ik tegen het eind (rond km 10) de hamstring weer opstijven. Maar het ging beter en het is verder uitbouwen vanaf dit niveau.
Dat is geen goed begin van het nieuwe jaar. Gelukkig is het niet starten vanaf een nulpunt, maar echt veel verschil maakt het niet. Het probleem is duidelijk een matige belastbaarheid van de rechter hamstring, waarschijnlijk veroorzaakt door zwakheid in de bilspieren (een bekend verschijnsel bij mensen die een zittend bestaan leiden).
Zaak is nu om onder de grens te blijven van wat de spieren aankunnen en heel langzaam de intensiteit opvoeren tot ik bijv. een uur achter elkaar kan hardlopen. Verder wil ik met ondersteunende oefeningen (“krachtsoefeningen”) proberen om de belastbaarheid van mijn loopspieren te versterken. Blijkbaar gaat het niet meer zonder zulke oefeningen, tenminste niet met de training die ik pleeg te doen bij mijn atletiekvereniging (varieert behoorlijk per training en per maand).
Natuurlijk is dat laatste geen verwijt. Immers, ik was er zelf bij toen ik ineens 31 km liep en de dag erop nog eens 17 km. Dat was een beetje te veel van het “goede”.
Bedankt voor het lezen en loop ze!