De verleiding bestaat om na een blessure meteen de oude training te hervatten. Ik heb de persoonlijke ervaring dat ik dan juist nieuwe blessures krijg, vermoedelijk omdat het lichaam na een paar weken rustig aan doen niet meer gewend is aan de oude training. Geleidelijk opvoeren is het beste devies, volgens mij.
Dinsdag 19 augustus
Voordat ik mee inliep met de loopgroep van Spado liep ik eerst 4 km van korte stukjes hardlopen en wandelpauzes, via een omweg naar de atletiekbaan. Dit beviel me eigenlijk heel goed en zo doe ik het al twee weken. Na het inlopen liep ik nog zo’n 7 km aan een stuk op een rustig tempo over de velden van sportpark Rozenoord (waar de atletiekbaan gelegen is). Naderhand had ik daar wel een reactie van in de linkerkuit, bij de hiel (was pijnlijk bij aanraken).
- 14,01 km in 1u:25m:30s (6:06 min/km), 135 bpm (57 % WHR), 178 st/min
- Garmin Connect
Gezien de relatief lange afstand en tijdsduur was een beetje reactie naderhand niet vreemd. Gelukkig was het na een nachtje slapen verdwenen.
Ik stel me zo voor dat ik telkens een klein schepje bovenop de training doe. Snelheidswerk probeer ik echter te voorkomen, alhoewel het gemiddelde tempo langzaam omhoog mag over de komende weken. Ook kan ik tempovariatie inbouwen, om zo het spierweefsel te activeren, in de hoop dat het sterker wordt. Snelheidswerk rondom het anaërobe omslagpunt laat ik echter voorlopig nog schieten, evenals wedstrijden op wedstrijdtempo.
Woensdag 20 augustus
Om het lichaam de gelegenheid te geven zich te herstellen van de relatief lange training van de dag ervoor, deed ik een lichte training, zes keer 400 m met 100 m wandelpauze als herstel, gevolgd door drie keer 800 m met 200 m wandelpauze als herstel.
- 6,00 km in 40m:36s (6:46 min/km), 130 bpm (53 % WHR), 168 st/min
- Garmin Connect
Donderdag 21 augustus
Deze training zou beginnen met een ononderbroken duurloop van ruim 6 km (dus zonder wandelpauzes), gevolgd door inlopen met de groep en een korte duurloop op sportpark Rozenoord, op een redelijk vlot tempo. Het kwam in totaal uit op net onder het uur, wat voor een vlottere training eigenlijk best goed is. Uiteraard was er de dag erna wat reactie (stijfheid in de linkerkuit), maar geen pijn.
- 10,54 km in 59m:42s (5:40 min/km), 139 bpm (59 % WHR), 184 bpm
- 6,52 km in 38m:04s (5:50 min/km)
- Garmin Connect
Ik ga ervan uit dat als ik tweederde van de 10 km afstand kan lopen, dat ik zondag de volledige afstand kan lopen tijdens de Molenloop. Echter, voor het tempo zal ik trager dan 5 min/km moeten aanhouden (eindtijd boven de 50 minuten), zodat ik rekening houd met een beperkte belastbaarheid op dit moment.
Vandaag en morgen doe ik na wat korte trainingen, zodat ik redelijk fit aan mijn “wedstrijd” op zondag kan beginnen. De rem zal er flink op moeten tijdens de Halsterse Molenloop, zodat ik blessures voorkom. Ik zal dus in de achterhoede lopen. Zie ik het ook weer eens van die kant…
Verder zie ik af van de 10 km van Groot-Steenbergen, aanstaande dinsdag, enerzijds omdat het lastig uitkomt qua tijd, anderzijds omdat ik veel mensen uit mijn loopgroep verwacht, wat de verleiding te groot maakt om er een wedstrijd van te maken (ik ken mezelf maar al te goed). Een loopgroep is goed om je gemotiveerd te houden voor het hardlopen, maar soms is motivatie precies wat je niet nodig hebt. Op de Halsterse Molenloop verwacht ik in relatieve anonimiteit te lopen.
Je zou kunnen zeggen, waarom dan geen testloop op jezelf? Die heb ik afgelopen zondag al gedaan, 10 km in het bos in 54 minuten. De Molenloop is dan een logische volgende stap in de richting van de oude loopvorm. Ik heb geen idee of dit genoeg is om de Tilburg Ten Miles (7 september) op wedstrijdtempo te lopen. Ik zie wel of het dan gaat. Deelnemen en finishen is voorlopig wat ik daar wil presteren. Alles beter dan dat is alleen meegenomen.
Bedankt voor het lezen en loop ze!