Deze week viel het schema van de loopgroep waarin ik zit (min of meer) samen met het schema dat ik voor mezelf had opgesteld, maar in omgekeerde volgorde. Daarom liep ik met de groep mee. Zij hadden het makkelijk deze week, omdat het de weken ervoor zo zwaar was geweest (te zwaar voor mij). Desondanks was het flink aanpoten voor mij, die duidelijk nog wat extra uithoudingsvermogen nodig heeft.
Dinsdag 1 oktober 2013
- Totaal: 10,05 km in 1u:01m:53s (6:09 min/km)
- 5x 1000 m (400 m):
- 5m:10s, 5m:11s, 5m:08s, 5m:05s, 4m:46s
Na de warming-up liep ik mee met de langzaamste loper van onze groep. Het tempo was makkelijk vol te houden. Ik wilde echter een of twee extra duizendtjes lopen bovenop de voorgeschreven vier keer. De laatste liep ik dus op mezelf en een stuk sneller. Naderhand was ik flink moe, maar dat kan zijn omdat de training van vorige week nog in mijn lichaam zat.
Donderdag 3 oktober 2013
- Totaal: 11,68 km in 1u:07m:59s (5:49 min/km)
- 2x 20 minuten (8 minuten herstel):
- 3,78 km in 20m:01s (5:18 min/km)
- 3,90 km in 20m:21s (5:13 min/km)
De opdracht was twee keer twintig minuten op D2 (rustig), wat voor mij op dit moment tussen de 5:30 en 6:00 min/km zou zijn. Echter, ik wilde deze training iets meer inhoud geven, omdat ik zaterdag ook al iets dergelijks ga doen (1 uur op 5:30 min/km). Wat ik wel deed was terugkeren naar de groep na elk rondje van iets minder dan een kilometer. We liepen namelijk om de atletiekbaan heen, maar bleven op het sportpark. Er is daar een ronde van iets minder dan 1000 m. Een nadeel is dat het daar slecht verlicht en het asfalt slecht onderhouden is. De bal van beide voeten deden achteraf zeer van op het slechte wegdek lopen en mijn linkerenkel was behoorlijk beurs van het telkens corrigeren (we lopen net als op de atletiekbaan, tegen de klok in, waardoor je linkervoet in de binnenbocht zit).
∞∞∞
Er wordt binnen de loopgroep veel gesproken over komende wedstrijden, waaronder de Havenloop in Bergen op Zoom. Dat is geen wonder, omdat deze door Spado georganiseerd wordt. Degenen die dat weekend niet in Eindhoven de marathon lopen denken aan de 10 km van de Havenloop. Er is ook een 5 km, maar die vindt men te kort, en een halve marathon, maar die is voor een belangrijk deel onverhard.
Dat laatste kan ik volledig begrijpen, omdat je te veel afhankelijk bent van weersomstandigheden als je in het vrije veld loopt. Een snelle tijd zit er dan niet in. Het vreemde is dat het slechts gedeeltelijk onverhard is. Hierdoor zal het slecht een beperkte groep van hardlopers aanspreken. Zowel de diehard trailrunners als mensen die puur voor een snelle tijd gaan vallen af. Over blijven de mensen die van variatie in het parcours houden en gewoon “een stukje willen hollen”, zonder veel om de tijd te geven. Het zal volgens mij nooit een populaire loop worden, ook al wil de organisatie dat nog zo graag.
Ik zal er niet lopen, omdat ik me nog te onzeker voel. Zelfs de reguliere training geeft me pijnen en pijntjes die met moeite over gaan voordat ik de volgende training doe. Een wedstrijd op dit moment lopen levert me hoogstwaarschijnlijk een blessure op. Dat is jammer, want het ging een poosje zo goed met me. De wedstrijden in het Zeeuwse zijn iets te extreem gebleken. Dat is voor mij een indicatie dat ik niks te zoeken heb bij de Zeeuwse Kustmarathon (als deelnemer). Trailruns en dergelijke zware wedstrijden zijn niet mijn ding heb ik het sterke vermoeden.
Dat is goed om te weten, zodat je niet in de verleiding gebracht wordt door de lovende woorden van anderen die zeer positieve ervaringen hebben met trailruns. Het is een uitdaging waar ik eigenlijk het plezier niet van inzie. Reguliere wegwedstrijden zijn al belastend genoeg voor mijn pezen en gewrichten. Het constant struikelen en weer opstaan gaat snel vervelen.
Bedankt voor het lezen en loop ze!