Vanmorgen toen ik opstond voelde ik me moe. Bovendien was mijn rusthartslag 15 slagen per minuut hoger dan als ik volledig hersteld ben. Geen wonder. Gisteren, 18 mei, heb ik me in Papendrecht uit de naad gelopen. Vandaag moest ik daarom rustig trainen. Morgen, 20 mei, ga ik namelijk weer een wedstrijd lopen, De Lelieloop in Etten-Leur, traditioneel op Tweede Pinksterdag.
Trouwe lezers weten dat mijn loopgroep op zondagmorgen een 10 km herstelloop (open voor iedereen, overigens) doet, om 10.00 uur. Voordat ik daar op tijd aan kwam liep ik nog even 2,5 km op mezelf. Ik had de korte route van 1400 m kunnen kiezen, maar ik hou van variatie, dus bij deze dan.
Een van de lopers is gediagnosticeerd met een hartprobleem en mag daarom niet al te snel hardlopen. We zouden proberen om de 10 km in een tempo van rond de 8 km/u te lopen, maar regelmatig zaten we er boven, omdat de patiënt zelf te hard liep. Dat is diens eigen verantwoordelijkheid en het zou beter zijn om te fietsen, maar ja, waar het hart vol van is…
Onderwijl werd er veel gekletst en gepraat over anderen in onze loopgroep. Geen roddels, maar eerder hoe hun recente prestaties te duiden zijn met hun persoonlijkheid. Verder kwam het onderwerp van water drinken aan bod. Ook zo’n leuk onderwerp om over te debatteren, met zoveel meningen als mensen.
Enfin, naderhand hebben we nog even wat nagebabbeld over ditjes en datjes, zoals dat gaat. Vervolgens ben ik via de korte route naar huis gehold en drukte op stopknop van de GPS toen ik bij elkaar anderhalf uur gelopen had. De afstand was 13,70 km (6:34 min/km). De rest van de afstand die nog over was tot thuis hoefde van mij niet opgenomen te worden.
Kortom, een training die gezellig was en goed voor het herstel.
Morgen is het al weer vroeg op pad, want ik ben met het openbaar vervoer (je weet maar nooit of er vertragingen zijn, net als files als je met de auto gaat, maar daar heeft niemand het over). De start van de Lelieloop is om elf uur en ik wil er ruim een uur van tevoren zijn. Het is een half uur met de trein en bij elkaar drie kwartier wandelen.
Ik verwacht geen spectaculaire tijd en ga daarom weg op een tijd van 48 minuten (4:48 min/km). Als het te zwaar is vanwege onvoldoende herstel, probeer ik wel uit te lopen, al kom ik uit boven de 50 minuten. Van falen kun je immers ook leren.
Bedankt voor het lezen en geniet van de zomerse temperaturen in het Pinksterweekend. Komen de Roparun teams door je stad, geef ze dan een flinke duim omhoog, want ze lopen met wind tegen, geloof ik. Ga je nog een stukje hardlopen, veel plezier!