Het vraagteken bij de titel is vanwege het onregelmatige karakter van mijn training. Ik wil proberen om vier keer per week te trainen, maar echt lukken wil het nog niet. Wellicht werd dit veroorzaakt door de kiespijn die ik sinds januari heb en na elke training opspeelde (nog steeds opspeelt), vooral na negen uur ’s-avonds als de buitentemperatuur zakt, met mijn lichaamstemperatuur.
Op trainingsdagen moet ik daarom voor het slapen gaan even de kachel opstoken, zodat ik tenminste zonder pijn naar bed kan gaan. Ik heb denk ik ook nog nooit zoveel pijnstillers in korte periode geslikt. De oorzaak is verhopen (grotendeels) door het vullen van gaatjes en het plaatsen van een (peperdure) kroon, maar het tandvlees is nog herstellende en rauw tandvlees is wat mij de meeste pijn opleverde in de eerste helft van de maand maart.
Ik heb maar net genoeg tijd om me voor te bereiden op de volgende “pijnlijke” periode, namelijk de overschakeling van wintertijd op zomertijd, die me altijd een week hoofdpijn en slecht slapen oplevert. Het is net jetlag. Nee, het is jetlag, maar dan zonder vliegen of reizen.
Hierna zou het allemaal beter moeten worden. Tot het ingaan van de wintertijd, natuurlijk, waarna het weer een weekje pijn lijden is om me aan te passen aan het nieuwe ritme.
Na al dit wee, eindelijk eens wat hé, hardlopen. Daar zou het hier toch over moeten gaan, niet waar?
1/3 - 8,16 km in 46m:42s (5:43 min/km, 144 bpm)
In de LAT relatie met mijn loopgroep (ze trainen specifiek voor de Rotterdam marathon) ben ik maar apart gaan trainen. Omdat ik zo slecht in tellen ben tijdens het lopen, gebruik ik mijn GPS horloge om de rondes bij te houden. Dat is waarom ik het inlopen en uitlopen niet heb geregistreerd.
10 x 400 m (1:59, 1:59, 1:57, 1:56, 1:57, 1:57, 1:57, 1:56, 1:58, 1:59)
2/3 - 4,57 km in 26m:33s (5:49 min/km, 140 bpm)
Na een stuk inlopen (ruim 2 km) ging ik 400tjes doen op een rustig fietspad. Na zes keer was ik het beu. Ik heb ter afsluiting nog wat rondgestruind in het bos (3 tot 4 km).
6 x 400 m (1:56, 1:57, 1:58, 1:58, 1:57, 1:55)
4/3 - 3,01 km in 15m:01s (4:59 min/km, 150 bpm)
Zie daar een eerste poging tot een 10 km testloop. Helaas werkten mijn darmen niet echt mee. Ik moest voortijdig afbreken. Tja, had ik de dag ervoor ook niet zo moeten bunkeren!
6/3 - 8,44 km in 47m:44s (5:39 min/km, 147 bpm)
In een poging om meer op niveau te trainen, wilde ik rond de 2 minuten per 400 m lopen. Het ging als vanzelf naar de 1:52 min/400 m. Luisteren naar je lichaam!
10 x 400 m (2:06, 2:00, 1:55, 1:55, 1:52, 1:53, 1:50, 1:52, 1:50, 1:51)
8/3 - 8,47 km in 46m:48s (5:32 min/km, 145 bpm)
Aangezien rond de 1:52 twee dagen ervoor werkte, hield ik dat maar aan als richttijd voor de 400 m intervallen.
10 x 400 m (1:56, 1:55, 1:52, 1:54, 1:49, 1:51, 1:49, 1:51, 1:49, 1:49)
13/3 - 9,28 km in 56m:33s (6:06 min/km, 144 bpm)
Omdat ik een verdoving had gehad bij de tandarts en die nog maar net een paar uurtjes ervoor uitgewerkt was en ik verdovingen zo slecht verdraag, deed ik intervallen op hartslag. Ik probeerde onder de 150 bpm te blijven, maar dat lukte niet altijd. De spieren voelden stijf aan en de ademhaling was wat “stokkerig”.
3 x 2000 m (10:57, 11:14, 11:09)
15/3 - 6,36 km in 37m:31s (5:54 min/km, 148 bpm)
Om eens wat anders te doen, deed ik deze keer 200 m intervallen. Omdat ik tijd over had, heb ik achteraf (zonder te registreren op mijn GPS horloge) nog wat meegetraind met de langzaamste loper van onze groep (hij verwacht een tijd boven de 60 minuten op de 10 km).
Denk maar zo, dat, als je niet kunt volgen, je ook niet kunt leiden. Bovendien, hij traint altijd apart (vanwege zijn lage snelheid), net als ik (maar ik dan vanwege mijn afwijkende trainingsdoel, d.w.z. géén marathon op 15 april 2012). Als je dat geen afdoende verklaring mocht vinden, beste lezer, dan heb ik in ieder geval uitgebreid uitgelopen.
15 x 200 m (:55, :54, :52, :55, :51, :50, :52, :51, :48, :52, :50, :50, :52, :47, :49)
Aanstaande zondag wil ik een testloop doen over 10 km. Ik weet al dat ik geen snelle tijd ga neerzetten. Voor mij is het meer iets om in een ritme te komen (voor het lichaam dus) en als motivatie voor consequenter trainen (voor de geest). Wie wil nu niet beter trainen als je een tijd neerzet die wat teleurstelt? Sport en spel is waar het allemaal om te doen was in dat hele hardloopgebeuren, niet waar?
Wedstrijden zijn belangrijk om gemotiveerd te blijven, omdat een wedstrijd zo vol zit met positieve energie. Het is niet per se om uit te blinken, maar eerder om spelenderwijs iets voor ogen te hebben. Een schema maken kan iedereen, maar er plezier aan beleven, daar moet je echt iets voor doen, daar moet je een uitdaging voor zoeken, zodat je enthousiasme bij jezelf kweekt. Altijd maar trainen is zo “theoretisch”. Iets wat moeilijk is, maar toch haalbaar als je je best doet, zijn de beste dingen om jezelf bezig te houden in het leven. Voor hardlopen is dat de hardloopwedstrijd.
Je kunt natuurlijk van je training een wedstrijd maken, maar lang volhouden doe je dat nooit. Het is beter om wat rustiger te trainen en het uitsloven te bewaren voor wedstrijden, wanneer er het echt toe doet. Deze mindfulness in je hardloophobby helpt je om je te concentreren op wat belangrijk is. Hoofdzaken kunnen scheiden van bijzaken is een voorwaarde voor succes, niet alleen in het hardlopen, maar in het leven als geheel. Er zitten maar zoveel uren in een dag en je moet keuzes maken in wat je doet en wat je laat zitten.
Dat is hoe ik erover denk. Als je het hiermee oneens bent en dat wilt laten weten, maak dan vooral gebruik van de mogelijkheid om te reageren op dit bericht. Dat is waarom ik reacties aan heb staan.
Bedankt voor het lezen en loop ze!