Loopgenot

Het jaar 2011 is bijna voorbij en misschien is dit een goede gelegenheid om terug te kijken en vooruit te kijken.

Wat heb ik bereikt?

Qua wedstrijden was het een doorsnee jaar. Ik liep acht keer voor een resultaat, de meeste in de tweede helft van 2011, voornamelijk in oktober. Er werden geen persoonlijke records gebroken, maar er was wel enige vooruitgang gedurende het jaar. De beste prestatie was een 1:42:41 op de halve marathon van Etten-Leur op 30 oktober.

De trainingsomvang was aanzienlijk, vooral in de maanden augustus tot en met oktober, 439, 492 en 315 km, respectievelijk voor augustus, september en oktober. En alhoewel ik in november minder liep, ik liep nog steeds meer dan welke maand in 2011 dan ook voor augustus. Alhoewel het jaar nog niet gedaan is, kan ik nu al stellen dat de jaaromvang beneden de 3000 km zal blijven.

In 2011 ben ik begonnen met een lichaamsgewicht van pakweg 90 kg. Door een ongezonde leefstijl is daar, vooral in de zomer, nog eens 7 kg bijgekomen. Nu weeg ik 80 kg en effectief ben ik dus 10 kg afgevallen, maar ten opzichte van zomer 2011 en nu ben ik 17 kg afgevallen (dat is meer dan 4 kg per maand).

Verder ben ik lid geworden van een atletiekvereniging. Dat ging niet van harte, van mijn kant. Ik was weggegaan omdat ik niet tevreden was met de trainingsmethode aldaar. Ik sta er nog steeds niet over te jubelen, maar ik heb geleerd om mijn eigen weg te gaan en de instructies van de trainer te negeren als deze voor mij geen hout snijden. Een trainer kan suggesties doen, maar geen commando’s geven die strikt opgevolgd dienen te worden. Dat is mijn manier om ermee om te gaan.

Wat heb ik niet bereikt?

Ik wilde een marathon lopen, onder de voorwaarden dat ik fit en getraind was, èn minder dan 75 kg woog. Helaas bleek bij de halve marathons in oktober dat ik nog te veel last van mijn enkels had om een lange afstand aan te kunnen, waarschijnlijk omdat ik te zwaar was en nog niet getraind genoeg (immers, ik was pas sinds 1 augustus aan het trainen voor de halve marathon). Ik heb duidelijk meer tijd nodig om mijn lichaam te laten gewennen aan de belasting die hoort bij een marathontraining.

Ik wilde een strip beginnen over hardlopen en hardlopers. Het bleek dat ik een aantal zaken miste om dat te kunnen volbrengen. Het grootste struikelblok was (is) kunde om een verhaal te verzinnen. Ik ben geen geboren verhalenverteller. Daarom moet ik het vak leren door te begrijpen wat het inhoudt en dat in praktijk te brengen. Dat kost tijd en moeite. Ik had gehoopt met NaNoWriMo dit op een hoger niveau te brengen, maar helaas, dat project was voor mij een mislukking en niet voor herhaling vatbaar. Ik ben geen romanschrijver, tenminste niet op de rigoureuze manier van 50000 woorden in een maand. Dat is . . . werk. Het zou “leuk” moeten zijn. Dat was niet mijn ervaring.

Wat zijn mijn plannen voor 2012?

In het volgende jaar wil ik wederom flink afvallen, met bijhorende trainingsomvang. Dat zal me in staat stellen om weer eens PRs te gaan lopen.

Echt wedstrijden op het oog heb ik niet. Ik weet niet eens wat mensen belangrijk vinden om te lopen en al zou ik het weten, wat heeft dat met mij te maken? Ik zie wel wat ik ga lopen.

Wat wel duidelijk is, is dat wedstrijden als de Rotterdam en Amsterdam marathon als prestatieloper niet mijn ding zijn. Ik wil me niet conformeren aan wat de organisatie ziet als wat ik zou moeten doen. Ik wil de vrijheid hebben om mijn eigen weg te gaan. Op een kleinschaligere wedstrijd is dat nog mogelijk, omdat daar de teugels nog niet zo strak zijn aangehaald.

Uiteraard is lopen met het topveld een “kleinschalige wedstrijd”, omdat er maar een handjevol lopers aan dat onderdeel meedoen en organisaties maar al te graag privileges geven aan toppers, zoals vrijbaan bij het lopen. Dat houdt in dat ik deelname aan grootschalige wedstrijden niet uitsluit, mits ik snel genoeg ben om dicht bij de toppers te mogen starten.

___