In totaal heb ik in augustus een records brekende afstand van 438,63 km afgelegd. Uiteraard ging dit ten koste van de snelheid, want meer kilometers betekent langzamer lopen (7m:00s/km). Echter, in de laatste weken kan ik door het gewichtsverlies het tempo weer opschroeven, bij gelijkblijvende hartslagzones. Minder gewicht met je meedragen betekent meer hartslagreserve voor een hoger tempo.
In september zal meer gelet worden op de snelheid, zodat ik in oktober minder tijd nodig heb om de geplande lange afstanden af te leggen. Vanzelf blijft de afstand per week in september dan zo’n beetje hetzelfde, want sneller trainen betekent beperken in de afstand. Zowel snelheid als omvang verhogen is een recept voor sportblessure en overbelasting.
Maandag
Lekker langzaam aan gelopen, maar wel twee keer onderweg moeten stoppen voor een sanitaire stop. Kan gebeuren als je elke dag hardloopt.
Na 1,5 km zo’n 7 km op bospaden gelopen, daarna 7,5 km op verharde web en afsluitend weer 1 km bospaden. Dat spaart de benen een beetje, alhoewel ik wederom mijn enkel bezeerde door verkeerd terecht te komen op een boomwortel in het pad. Gelukkig werd het geen blessure en kon ik de volgende dag gewoon weer hardlopen.
In het bos lopen is niet zo goed voor je als sommigen zeggen. Ja, het is beter voor je gestel, maar je kunt er ook makkelijker acuut geblesseerd raken als je niet goed uitkijkt. Boomwortels en kuilen (door honden gegraven) zijn denk ik wel bekende oorzaken van zulke blessures.
👆 Route maandag.
- 17,09 km in 1u:55m:01s (6m:44s/km, 130 bpm)
Dinsdag
Nadat ik me verontschuldigd had bij de trainer voor mijn weglopen van de vorige training, gingen we gezamenlijk met de B-groep van start. Omdat ik vooraf niet extra gelopen had, zat ik vol met energie en cirkelde om de groep heen, om meer kilometers te lopen. Sommige lopers vroegen zich achteraf af of het niet beter was om in de C-groep te gaan lopen, omdat die over het algemeen meer kilometers maken.
Elke keer als we stopten om de groep bij elkaar te laten komen (en bij de warming-up oefeningen) drukte ik mijn stopknopje in en het startknopje als we weer verder liepen. Blijkbaar heb ik daar een foutje gemaakt, want een groot stuk is niet geregistreerd door mijn GPS horloge. Beter opletten de volgende keer.
Iets anders wat in het begin fout ging was een hartslag van boven de 165. Het bleek dat door al het gewichtverlies mijn postuur flink is geslonken en de band niet strak genoeg meer zat. Toen ik dat door had, verstelde ik de band en had een verder betrouwbare hartslagregistratie. Van fouten leer je, zeg ik altijd maar.
👆 Route dinsdag.
- (onbekende afstand in ongeveer 1,5 uur)
Woensdag
Het was al een poosje geleden dat ik deze route gelopen had en de kans dat ik een verkeerde afslag zou nemen was aanwezig. En dat is precies wat gebeurde. Rond de 9 km ging ik links waar ik rechts had moeten gaan. Ik had na 100 m terug kunnen keren, maar ik had dit stuk nog nooit gelopen en was benieuwd waar ik zou uitkomen.
Enfin, ik kwam weer thuis, alhoewel ik nadat mijn training was afgelopen nog een flink stuk naar huis moest wandelen. Om warm te blijven heb ik de laatste km een stukje gedribbeld. Ik had wel dorst, want er was niet veel schaduw op die landweggetjes. De volgende keer toch maar vooraf wat extra drinken.
Afgezien van de laatste 20 minuten, had het tempo er weinig onder te lijden. Sterker nog, het tempo lag hoog. Per ongeluk hoorde ik een piep van mijn GPS horloge niet en liep ik 2 km in wat hoger tempo, in plaats van 1 km. Dat beviel best, maar ik moest eenmaal wat extra rust nemen door 2 km in langzaam tempo te lopen.
Het gemiddelde resultaat (6:13/km, 138 bpm) betekent dat ik een tien kilometer in 48 minuten zou moeten kunnen lopen (163 bpm), sneller als ik vooraf een dag rust zou nemen.
Dat gaat de goede kant op.
Een minpuntje was dat ik wat kramp voelde tegen het eind. Dat was waarschijnlijk omdat ik gisteravond geen rekoefeningen gedaan had. Die kan ik blijkbaar niet overslaan.
👆 Route woensdag.
- 18,49 km in 1u:55m:03s (6:13/km, 138 bpm)