Er is voor mij niets dat me zo motiveert om door te blijven gaan als een datum waarnaar ik kan toewerken. Dat gaat op voor zowel hardlopen als het leven in het algemeen. Deze menselijke geest schijnt zo gemotiveerd te willen worden.
Op het programma staat de 10 km van Groot-Steenbergen, op 23 augustus 2011, waarvan ik de eerste editie met veel genoegen gelopen heb, zie hier. Toen een tijd van 48 minuten. Nu mag ik al blij zijn als ik door de finish loop.
Ik ben tevens ongebonden loper (toen lid van Spado). Alhoewel, ik zit in de proefperiode van lidmaatschap van diezelfde vereniging. Omdat ik meer dan een jaar geen lid ben geweest, is dit weer van toepassing. Natuurlijk zijn er de administratiekosten.
De reden dat ik weer lid wordt is dat ik sociale contacten nodig heb, vooral om gemotiveerd te blijven voor het hardlopen. Van mijn buren kan ik weinig verwachten. Ik geloof dat ik de enige op het wooncomplex ben die aan hardlopen doet. De meeste houden van voetballen of zitten gewoon voor de buis. Niet veel kans op gelijkgezindheid dus.
De eerste twee trainingen met de loopgroep van Spado gingen redelijk goed. Ik heb een groep gevonden waar lopers naar toe gaan die de cursus hardlopen voor beginners hebben gevolgd. Het tempo is voor mij op dit moment een beetje aan de hoge kant, maar de afstand is geen probleem (zo’n 8 km per training). Ongetwijfeld zal het in de loop der tijd beter gaan, omdat ik me aanpas aan de groep (fitter wordt).
Om wat extra aan te zetten, ben ik begonnen met dagelijks hardlopen. Ik weet dat het niet slim is, maar het is de enige manier om mijzelf gemotiveerd te houden op dit moment. Als ik een of twee dagen oversla, hoeft dat hele hardlopen van mij niet meer. Zie wat in juli is gebeurd.
Door het gedoe in juli is mijn lichaamsgewicht weer hoger geworden, 88 kg. Echter, door dagelijks te trainen zit ik weer op de 86 kg waarop ik al 6 maanden zat. Nu ik dagelijks train, hoop ik dat dit mijn eetpatroon omvormt, zodat ik op den duur regelmatiger en gezonder ga eten. Immers, de volgende dag moet ik weer hardlopen en onderweg “moeten” is niet leuk. Gezond eten zorgt ook voor gezonde stoelgang. Ik ben er nog niet. Verandering van gewoonte schijnt 21 dagen te duren.
Dus ja, een flinke stok achter de deur, nog even afgezien van de prestatieloop op dinsdag 23 augustus, natuurlijk. Lange afstand lopers zullen vast iets herkennen in de zelfdestructie die plaatsvindt als je niet constant in beweging blijft. Beweging is nodig om in balans te blijven. Een zittend bestaan voldoet niet, doodt de geest, zogezegd.
Tenminste, dat schijnt op mij van toepassing te zijn.
Op dit weblog schrijf ik eigenlijk alleen als ik een schuldgevoel krijg dat het al zolang geleden is dat ik iets schreef.
Enfin, weer bedankt voor het lezen en ik hoop dat je niet al te veel verrast bent van het plotseling roer omgooien. Doe vooral niet zoals ik doe. Ik doe als ik doe omdat ik ik ben. Wees vooral jezelf.